RSS Feed
Hoi, beste vrienden binnenkort zal ik wel iets terug op mijn blog gaan schrijven.Sorry dat het zolang duurt maar er is teveel familiaal gebeurd vlak na mijn transplantatie,wat ik ontzettend heel erg en vervelend vind.Jullie moeten niet ongerust zijn want met ons gaat het hier hel goed,O ja en bedankt voor de vele reacties tot binnenkort.
groetjes Christel xxx.
Uniek
Ik ben niet zoals de anderen. Ik ben misscien niet mooi,maar ik zou niets aan mezelf willen veranderen! Ik be misschien niet slim,beroemd of top. Maar ik ben UNIEK. En daar ben ik TROTS op.
Nooit de moed opgeven.
Kun je niet vliegen,loop. Kun je niet lopen,ga. Kun je niet gaan,kruip. Maar blijf nooit stil staan. Nooit dalen,altijd omhoog gaan. Kun je niet lachen,glimlach. Kun je niet glimlachen,wees toch blij. Kun je niet blij zijn,wees tevreden. Maar nooit de moed opgeven. En altijd vooruit gaan.
maandag 20 juni 2011
donderdag 7 oktober 2010
Hoi Hoi allemaal,
Hier ben ik dan weer.
Mama is ondertussen mogen verhuizen naar Medium Care.
Hierna mag ze pas naar een gewone afdeling.
Ze doet het heel goed!
Elke dag steeds beter en beter!
Heel veel groetjes
Brenda
Hier ben ik dan weer.
Mama is ondertussen mogen verhuizen naar Medium Care.
Hierna mag ze pas naar een gewone afdeling.
Ze doet het heel goed!
Elke dag steeds beter en beter!
Heel veel groetjes
Brenda
vrijdag 1 oktober 2010
Hoi hoi allemaal,
Ik ga vanavond weer naar mama toe,dus kan jullie dan weer verslag uitbrengen van hoe het met haar gaat. Ik ga zeker en vast zeggen dat jullie haar steunen hier!
Als er iemand iets wilt vragen van adres mag die steeds mailen naar brenda.es1988@gmail.com.
Omdat ik hier niet op de berichtjes persoonlijk kan antwoorden zo te zien.
Ik hoop dat ze het nog steeds goed doet,en ik vanavond hier heel goed nieuws kan neer typen.
Maar mijn mama is een hele sterke vrouw.
Heel veel groetjes Brenda
Ik ga vanavond weer naar mama toe,dus kan jullie dan weer verslag uitbrengen van hoe het met haar gaat. Ik ga zeker en vast zeggen dat jullie haar steunen hier!
Als er iemand iets wilt vragen van adres mag die steeds mailen naar brenda.es1988@gmail.com.
Omdat ik hier niet op de berichtjes persoonlijk kan antwoorden zo te zien.
Ik hoop dat ze het nog steeds goed doet,en ik vanavond hier heel goed nieuws kan neer typen.
Maar mijn mama is een hele sterke vrouw.
Heel veel groetjes Brenda
woensdag 29 september 2010
Getransplanteert!
Hallo allemaal,
Ik ben de dochter van Christel.
En wou hier even komen vertellen dat mijn mama getransplanteerd is.
Ze ligt momenteel nog op Intensive Care maar ze doet dat goed!
Af en toe heeft ze een mindere dag. Maar we moeten positief blijven.
Ik ga blij zijn als ze eens thuis is en volledig herstelt is. Ze aan haar nieuwe leven kan beginnen.
Moet een zalig gevoel zijn voor haar!
Ik hou jullie op de hoogte alvast!
Groetjes Brenda
Ik ben de dochter van Christel.
En wou hier even komen vertellen dat mijn mama getransplanteerd is.
Ze ligt momenteel nog op Intensive Care maar ze doet dat goed!
Af en toe heeft ze een mindere dag. Maar we moeten positief blijven.
Ik ga blij zijn als ze eens thuis is en volledig herstelt is. Ze aan haar nieuwe leven kan beginnen.
Moet een zalig gevoel zijn voor haar!
Ik hou jullie op de hoogte alvast!
Groetjes Brenda
maandag 9 augustus 2010
maandag 21 juni 2010
Dag beste vrienden.
Ik had vrijdag om 17u45 een telefoontje van Leuven,het was de professor en zei dat er 2 longen in aanbieding waren.Ik wist niet wat ik hoorde en zei ik kom eraan,had mijn lieve schat opgebeld want die was even bij zijn moeder en het lukte niet voor de eerste keer kon hem niet bereiken.Toen probeerde ik de 2de keer en ik had hem aan de lijn die had zich even verschrokken en zei ik kom direct.Dus we vertrokken naar Leuven vol spanning want ik was echt zenuwachtig.We hadden ons via spoed gemeld,en moest nog eerst foto's van mijn longen maken en dan naar boven voor de voorbereiding.Er ging van alles door mijn hoofd op dat moment,kreeg een hele uitleg over de voorbereiding de verpleegster was heel lief en begripvol.Ondertussen was mijn dochter en mijn zus ook al onderweg naar het ziekenhuis.Na een tijdje was ik volledig klaar voor mijn transplantatie,hoe langer ik moest wachten hoe meer zenuwen ik had terwijl ik zoveel familie om mij had voor mij te steunen.Ik zat echt met schrik en dacht wat gaat er toch allemaal gebeuren met mij,van de ene kant was ik heel blij en de andere had ik echt schrik.We waren plannen aan het maken van als ik getransplanteerd ben dan ga ik dit doen en dat doen.........enz.........Om 10uur kwamen ze mij halen voor naar de ok te gaan en dacht van ojeeeeee nu is het zover,had mijn zus nog een knuffel gegeven effe afscheid genomen van de rest van de familie.Mijn lieve man en dochter mochten onder mee wachten dat vond ik fijn,daar zaten we dan vol spanning en denken dat het een goede donor is.Maar na een paar uur kwamen ze zeggen dat deze transplantatie niet doorging.Ja ik was even verslagen,het was gene goede donor voor mij dikke shit dacht ik toen.Maar ja de volgende keer beter hè,ik mag niet opgeven ik moet verder en wil dat ook heb geen andere keuze,was wel wat verdrietig een tijdje maar dat gaat over.Nu maar wachten op een volgende oproep.
Ik had vrijdag om 17u45 een telefoontje van Leuven,het was de professor en zei dat er 2 longen in aanbieding waren.Ik wist niet wat ik hoorde en zei ik kom eraan,had mijn lieve schat opgebeld want die was even bij zijn moeder en het lukte niet voor de eerste keer kon hem niet bereiken.Toen probeerde ik de 2de keer en ik had hem aan de lijn die had zich even verschrokken en zei ik kom direct.Dus we vertrokken naar Leuven vol spanning want ik was echt zenuwachtig.We hadden ons via spoed gemeld,en moest nog eerst foto's van mijn longen maken en dan naar boven voor de voorbereiding.Er ging van alles door mijn hoofd op dat moment,kreeg een hele uitleg over de voorbereiding de verpleegster was heel lief en begripvol.Ondertussen was mijn dochter en mijn zus ook al onderweg naar het ziekenhuis.Na een tijdje was ik volledig klaar voor mijn transplantatie,hoe langer ik moest wachten hoe meer zenuwen ik had terwijl ik zoveel familie om mij had voor mij te steunen.Ik zat echt met schrik en dacht wat gaat er toch allemaal gebeuren met mij,van de ene kant was ik heel blij en de andere had ik echt schrik.We waren plannen aan het maken van als ik getransplanteerd ben dan ga ik dit doen en dat doen.........enz.........Om 10uur kwamen ze mij halen voor naar de ok te gaan en dacht van ojeeeeee nu is het zover,had mijn zus nog een knuffel gegeven effe afscheid genomen van de rest van de familie.Mijn lieve man en dochter mochten onder mee wachten dat vond ik fijn,daar zaten we dan vol spanning en denken dat het een goede donor is.Maar na een paar uur kwamen ze zeggen dat deze transplantatie niet doorging.Ja ik was even verslagen,het was gene goede donor voor mij dikke shit dacht ik toen.Maar ja de volgende keer beter hè,ik mag niet opgeven ik moet verder en wil dat ook heb geen andere keuze,was wel wat verdrietig een tijdje maar dat gaat over.Nu maar wachten op een volgende oproep.
dinsdag 15 juni 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
